مشعل هدایت قرآنی ، مذهبی ، اعتقادی ، تربیتی
| ||
|
بسماللّهالرّحمنالرّحیم خداوند متعال را از اعماق دل سپاسگزارم که به ما فرصت و توفیق داد تا یک بار دیگر و یک سال دیگر در جوار بارگاه آسمانى حضرت اباالحسن علىّبنموسىالرّضا (سلام اللّه علیه) با شما مردم عزیز، جوانان عزیز، چه مردم عزیز مشهد و مجاوران، چه زائران محترم، برادران و خواهران دیدار کنیم و روز آغازین سال را متبرک شویم به نشستن در زیر سایهى حریم این بزرگوار و مرقد مبارک ایشان. در این دیدار، چند مطلب را با شما برادران و خواهران در میان میگذارم. مطلب اول، نگاه کوتاهى است به آنچه که در سال گذشته بر ما و ملت ما و کشور ما و در رابطهى با ما در جهان و در منطقه گذشت. علت اینکه به مسائل سال 90 و عمدتاً به موفقیتهاى ملت ایران در این سال میپردازم، رجزخوانىهاى دشمنان و بدخواهان ما در مقابل ملت عزیز ماست. سران استکبار، تکیهدهندگان بر مسندهاى زر و زور و همچنین خردهریزهاى اینها در منطقهى خود ما، با همهى توان - توان مالىشان، توان تبلیغاتىشان، توان سیاسىشان - سعى میکنند ملت ایران را مرعوب کنند، ملت ایران را مأیوس کنند. هر کسى تبلیغات سیاسى بدخواهان ملت ایران را دنبال کرده باشد، این را درمىیابد که تلاشهاى عملى، تلاشهاى اقتصادى، تلاشهاى سیاسى، تهدیدهاى امنیتى و نظامى، همه براى این است که این موجود فعال، زنده، پرنشاط و پرهمتِ توانا، یعنى ملت ایران را که در وسط میدان با شجاعتِ تمام ایستاده است و در حال حرکت به جلو است، از پیشروى باز بدارند، او را ناامید کنند، او را از حضور در این عرصه بترسانند. در حقیقت در مقابل شعار «ما میتوانیم» که امام بزرگوار این شعار را به ما تعلیم داد، انقلاب به ما جرأت داد که بگوئیم «میتوانیم»، میخواهند به ملت ایران بقبولانند که شما نمیتوانید؛ با همهى توان در پى این هستند که این هدف را دنبال کنند. سال 90 اوج فعالیتهاى آنها بود. و من میخواهم بر روى این نکته تکیه کنم که علىرغم آنها، به کورى چشم آنها، ملت ایران در سال 90 با حرکات خود، با پیشرفت خود، با تصمیمگیرىهاى خود، به همهى دنیا، از جمله به دشمنان، باز هم به طور مکرر فهماند که «ما میتوانیم». . ادامه مطلب كاربران عزيز وارجمند اين وبلاگ تغيير نام يافت به نام كلام هدايت (celamhedayt.blogfa.com) عوامل حبط اعمال در ادعیه
در دعاهایى كه از معصومان رسیده است نیز مسأله ((حبط اعمال ))، مطرح شده است . در بعضى از آنها از گناه یا گناهانى كه موجب ((حبط اعمال )) مى گردد به خدا پناه برده شده و گاهى از آنها توبه و استغفار و طلب بخشش شده است .
در برخى از آنها از گناه خاصى مثل عجب و منت گذاردن نیز، سخن به میان آمده و از خداوند متعال خواسته شده كه این گناهان موجب فاسد گشتن عبادت و اعمال خیر نگردد. 1- از گناهى كه موجب حبط عمل مى گردد به خدا پناه برده شده است : امیر مۆمنان علیه السّلام فرمود: ((اللّهمَّ و اعوذبك ...من الذَّنب المحبط للاْ عْمال )) ((بار خدایا! از گناهى كه موجب ((حبط اعمال )) مى گردد به تو پناه مى برم )) همچنین در جاى دیگر آمده است : ((...اعوذ بك ان اعمل ذنبا محبطا لا تغفره ابدا...)) ((خدایا! از انجام دادن گناهى كه حبط كننده اعمال است و مورد مغفرت تو قرار نمى گیرد، به تو پناه مى برم )) 2- طلب آمرزش از گناهانى كه عمل را حبط مى كنند: ((...واغفرلى الذُّنوب الَّتى تحبط العمل ...)) ((بار خدایا! آن گناهانى كه عمل را ((حبط)) مى كند بر ما ببخشا)) امام چهارم علیه السّلام در دعاى مكارم الاخلاق از خدا، چنین درخواست مى كند: ((خداوندا!] عبادتم را به سبب عجب و خودپسندى ، فاسد مگردان و خیر و نیكى براى مردم را به دست من روان ساز و آن را با منت گذاردن تباه مساز)) 3- طلب یارى از خداوند در انجام ندادن گناهانى كه حسنات را ((حبط)) مى كند: در دعاى روز عرفه كه از امام سجادعلیه السّلام رسیده است آمده : ((...و طوِّقنى طوق الاْ قْلاع عمَّا یحْبط الْحسنات و یذْهب بالْبركات ...)) (([بار خدایا!] خوددارى نمودن از آنچه را كه موجب ((حبط)) حسنات و از بین رفتن بركات مى شود، گردنبند و طوق گردنم ساز (هیچ گاه این كنده شدن و خوددارى از این گناهان را از من جدا مساز)) و باز در این دعا آمده است : ((...و لا تحبط حسناتى بما یشوبها من معصیتك ...)) (([بار پروردگارا!] كارهاى نیك مرا به سبب نافرمانى كردن از تو كه با آنها آمیخته مى شود باطل مفرما)) 4- دعا جهت فاسد نشدن عبادت به وسیله عجب و كار نیك به واسطه منت نهادن : امام چهارم علیه السّلام در دعاى مكارم الاخلاق از خدا، چنین درخواست مى كند: ((...و لا تفسد عبادتى بالعجب و اجر للنّاس على یدى الخیر و لا تمحقه بالمنِّ...)) ((خداوندا!] عبادتم را به سبب عجب و خودپسندى ، فاسد مگردان و خیر و نیكى براى مردم را به دست من روان ساز و آن را با منت گذاردن تباه مساز.))
منبع : عمل در ترازوی حق؛ نوشته مصطفی جعفر طیّاری دهاقان [ دو شنبه 28 اسفند 1391برچسب:عوامل حبط اعمال در ادعیه, ] [ 15:48 ] [ اکبر احمدی ]
[
از کجا بفهمیم اعمالمان قبول شده است ؟ حبط عمل را مَثَل میزنیم به گاوی که نُه مَن شیر میدهد بعد پا میزند، شیر را میریزد. گاو نُه من دوش، این مَثَل فارسی است ولی این در قرآن میگوید: «حبط عمل» یعنی این بنده خدا خیلی جان کند. اما آخرش خراب شد. در این مقاله برآنیم که کمی پیرامون مسئله عمل، قبولی عمل، حبط عمل نکاتی را بیان کنیم. حبط یعنی آدم استخر را پرش میکند، بعد زیرآبش میزند چقدر آب توش است، هیچی پر شد اما چون سوراخ داشت خالی شد. حبط عمل را مَثَل میزنیم به گاوی که نُه مَن شیر میدهد بعد پا میزند، شیر را میریزد. گاو نُه من دوش، این مَثَل فارسی است ولی این در قرآن میگوید: «حبط عمل» یعنی این بنده خدا خیلی جان کند. اما آخرش خراب شد. یک کسی چهارده تا عملیات شرکت کرد در جنگهای پیغمبر بود با امیرالمۆمنین(علیه السلام) در خدمت ایشان شمشیر میزد یعنی از یاران پیغمبر بود در جبهه، از یاران حضرت علی علیه السلام در جبهه بود از یاران امام حسن علیه السلام هم در جبهه بود، عاشورا شد، امام حسین علیه السلام نامه نوشت که بیا کربلا یار من هم باش. گفت: دیگر حالش نیست. نیامد کربلا. بعد هم که شنید امام حسین علیه السلام شهید شده است خیلی غصه خورد. گفت: عمری در جبهه بودهام امتحان آخر رفوزه شدم. این است که انسان نمیتواند تا امروز مطمئن باشد که خوب است و یا بد. یک موقع میبینی فردا صبح خراب میشود. ادامه مطلب [ دو شنبه 28 اسفند 1391برچسب:از کجا بفهمیم اعمالمان قبول شده است ؟, ] [ 8:32 ] [ اکبر احمدی ]
[
از کجا بفهمیم اعمالمان قبول شده است ؟ حبط عمل را مَثَل میزنیم به گاوی که نُه مَن شیر میدهد بعد پا میزند، شیر را میریزد. گاو نُه من دوش، این مَثَل فارسی است ولی این در قرآن میگوید: «حبط عمل» یعنی این بنده خدا خیلی جان کند. اما آخرش خراب شد. در این مقاله برآنیم که کمی پیرامون مسئله عمل، قبولی عمل، حبط عمل نکاتی را بیان کنیم. حبط یعنی آدم استخر را پرش میکند، بعد زیرآبش میزند چقدر آب توش است، هیچی پر شد اما چون سوراخ داشت خالی شد. حبط عمل را مَثَل میزنیم به گاوی که نُه مَن شیر میدهد بعد پا میزند، شیر را میریزد. گاو نُه من دوش، این مَثَل فارسی است ولی این در قرآن میگوید: «حبط عمل» یعنی این بنده خدا خیلی جان کند. اما آخرش خراب شد. یک کسی چهارده تا عملیات شرکت کرد در جنگهای پیغمبر بود با امیرالمۆمنین(علیه السلام) در خدمت ایشان شمشیر میزد یعنی از یاران پیغمبر بود در جبهه، از یاران حضرت علی علیه السلام در جبهه بود از یاران امام حسن علیه السلام هم در جبهه بود، عاشورا شد، امام حسین علیه السلام نامه نوشت که بیا کربلا یار من هم باش. گفت: دیگر حالش نیست. نیامد کربلا. بعد هم که شنید امام حسین علیه السلام شهید شده است خیلی غصه خورد. گفت: عمری در جبهه بودهام امتحان آخر رفوزه شدم. این است که انسان نمیتواند تا امروز مطمئن باشد که خوب است و یا بد. یک موقع میبینی فردا صبح خراب میشود. ادامه مطلب [ دو شنبه 28 اسفند 1391برچسب:از کجا بفهمیم اعمالمان قبول شده است ؟, ] [ 8:26 ] [ اکبر احمدی ]
[
ارزش عمل به رساندن آن به مقصد است! «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» میگوید: «مَنْ جاءَ» نمیگوید: «مَنْ عَمل» خداوند مگر نمی فرماید: هرکس عملی را انجام دهد، ده برابر به او میدهیم. در این آیه نیز می فرماید : کار خوبتان را بیاورید. خیلیها کار خوب انجام میدهند؛ اما نمیتوانند این کار خوب را بردارند و تا قیامت ببرند. وسط راه از دستشان میافتد. «جاءَ» یعنی بردار و بیاور. بیاییم بنگریم به این که چه چیز باعث می شود که نتوانیم اعمال نیک خود را به سلامت به مقصد برسانیم. هر کس یک «سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ»(1) بگوید ده درخت در بهشت به مجموع درختهای او اضافه میشود. یک نفر گفت: پس باغ من چقدر درخت دارد. خدا میداند كه ما چقدر الله اکبر گفتهایم. حضرت فرمودند: گاهی هم یک آتش میفرستیم و همه را میسوزانیم. لذا قرآن میگوید: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»(2) میگوید: «مَنْ جاءَ» نمیگوید: «مَنْ عَمل» خداوند مگر نمی فرماید: هر کس عملی را انجام دهد، ده برابر به او میدهیم. در این آیه نیز می فرماید : کار خوبتان را بیاورید. خیلیها کار خوب انجام میدهند؛ اما نمیتوانند این کار خوب را بردارند و تا قیامت ببرند. وسط راه از دستشان میافتد. «جاءَ» یعنی بردار و بیاور. بیاییم بنگریم به این که چه چیز باعث می شود که نتوانیم اعمال نیک خود را به سلامت به مقصد برسانیم.
ادامه مطلب [ یک شنبه 27 اسفند 1391برچسب: ارزش عمل به رساندن آن به مقصد است, ] [ 16:13 ] [ اکبر احمدی ]
[
در دنیا به چه منظور عبادت کردی؟ حبط بدین معناست که در اثر انجام اعمال ناشایست اعمال نیک فرد بیتأثیر گردد مگر آنکه توبه نماید. این امر نیز به هیچ وجه با عدالت منافات ندارد زیرا عدالت بدین معناست که با فرد به گونهای که شایستهاش میباشد برخورد نمایند و متناسب با اعمالی که انجام داده است جزا داده شود یا مجازات گردد. یکی از موضوعاتی که در قرآن و روایات بدان توجه شده است مسئله حبط اعمال میباشد. در این زمینه میان متکلمان و مفسران اختلافاتی وجود دارد و برخی آن را منافی با عدالت میدانند. در این مجال به بررسی اجمالی این مسئله بر اساس دیدگاه برخی عالمان شیعه پرداخته میشود. معنای حبط «حبط» در اصل به گفته راغب در مفردات به معنى این است چهار پایى آن قدر بخورد كه شكمش باد كند و چون این حالت سبب فساد غذا و بىاثر بودن آن مىگردد این واژه به معنى باطل و بىخاصیت شدن به كار مىرود.در معجم مقاییس اللغة معنى آن را «بطلان» ذكر كرده است و به همین دلیل در آیه 16 سوره هود هم ردیف باطل ذكر شده مىفرماید: «أُولئِكَ الَّذِینَ لَیْسَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فِیها وَ باطِلٌ ما كانُوا یَعْمَلُونَ» (دنیا پرستان كسانى هستند كه در آخرت جز آتش بهرهاى ندارند و آنچه را در دنیا انجام دادهاند بر باد مىرود و اعمالشان باطل مىشود) علامه طباطبایی نیز این واژه را به معناى باطل شدن عمل، و از تأثیر افتادن آن میداند.این کلمه در قرآن جز به عمل نسبت داده نشده، از آن جمله فرموده است: «لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ، وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ». (زمر/65: اگر شرك بورزى بطور مسلم عملت حبط مىشود و از زیانكاران خواهى بود.) ادامه مطلب [ یک شنبه 27 اسفند 1391برچسب:در دنیا به چه منظور عبادت کردی؟, ] [ 15:54 ] [ اکبر احمدی ]
[
نماز، تنظیم گیرنده وجود انسان به سوی اللهبراساس آموزه های قرآنی، یکی از مهم ترین اهداف زندگی بشر، خودسازی در راستای دستیابی به کمالات است؛ زیرا انسان به یک معنا ماهیت و هویتی بی شکل است که در فرآیندی، شکل واقعی و ثابت خود را پیدا می کند.علمای بزرگ اسلام بر این باورند که انسان خود را برای ابدیت می سازد و آنچه را که به عنوان صورت اخروی نامیده می شود، هر شخصی در دنیا برای خود می سازد. سازه های صورت اخروی و حتی بهشتی که در آن زیست می کند، سازه های هر شخص است. از این رو در روایات اسلامی از سازه های بشری که با اعمال صالح برای بهشت ساخته می شود، سخن به میان آمده است.نویسنده دراین مطلب بر آن است تا نقش یکی از اعمال صالح به نام نماز را در سازه انسانی و کمالی براساس آموزه های قرآنی بیان کند. ادامه مطلب قرآن و راهکارهای برونرفت از مشکلات انسان در دنیای تضاد ها ، گرفتار مشکلات فردی و جمعی ویا روانی و جسمانی بسیار است. کسی را نمی توان یافت که از مشکلات و معضلات سخن نگوید و یا از آن ننالد. از این رو ، شناخت و یافتن راهکارهایی برای برونرفت از این مشکلات ، دغدغه هر انسانی است.حتی کسانی که از راهکارهای موفقیت، سخن می گویند و طرح ها و پیشنهادهایی را در این زمینه ارایه می دهند ، در حقیقت به نوعی سخن از راه های برونرفت از مشکلات و دشواری هایی می کنند که مانع عمده در سر راه تحقق آرمانی است که از آن به عنوان موفقیت یاد می کنند.برخی از مشکلات و دشواری ها به گونه ای است که انسان حتی با عقل جمعی و مشاوره با دیگرانی چون استادان آگاه و کارشناسان نمی تواند راهی برای بیرون آمدن از آن بیابد. مواردی که به حق می توان گفت که انسان در آن حالت از همه کس و همه چیز نومید می شود و همه درهای رهایی را به سوی خود بسته می بیند. ادامه مطلب [ شنبه 26 اسفند 1391برچسب:قرآن و راهکارهای برونرفت از مشکلات, ] [ 10:24 ] [ اکبر احمدی ]
[
نيکي کردن انسان به ديگران
سيماي مِهر؛ مفهوم شناسي و مصايق احسان در قرآن در پاره اي از آيات، نيکي در عواطف، گفتار و رفتار به افراد خاصي از جامعه، که توجه بيش تري را مي طلبند، همراه با تأکيد بيش تر به برخي از آنان به چشم مي خورد. در اين ميان، نيکي به پدر و مادر، به سبب اينکه دست کم بيش از ده بار و به طور معمول پس از توحيد به آن سفارش شده است، (بقره: 83؛ نساء: 4، 36؛ انعام: 6، 151 و...)، جايگاه ويژه اي دارد. در آيات 23-24 سوره اسراء، بر روا نداشتن کمترين اهانت به پدر و مادر،(1) گفتار نرم، نيکو و سنجيده، نهايت فروتني از سر مهر و شفقت، و نه از سر ناچاري، طلب آمرزش و رحمت الهي و نيز کمک مالي به صورت مصاديق نيکي به پدر و مادر، به ويژه در اوان پيري، تأکيد شده است.(2) (نساء: 36)در سوره احقاف بر رنج هاي مادر در دوران بارداري، زايمان، شيردهي و کودکي فرزند به صورت عاملي که نيکي به وي را مي طلبد، تصريح شده است (احقاف: 15). اين آيه بيان مي کند که بايد به مادر بيش از پدر نيکي کرد. در آياتي که به نيکي به پدر و مادر سفارش شده، از پاداش آن و نيز نيکوکار بودن فرزند به سبب آن، سخني نيامده است. اين امر به اين دليل است که احسان ياد شده در برابر زحمات و رنج هاي پدر و مادر است و نبايد انتظار پاداش و ستايش داشت.
ادامه مطلب [ شنبه 26 اسفند 1391برچسب:نيکي کردن انسان به ديگران, ] [ 10:16 ] [ اکبر احمدی ]
[
|
|
[ تمام حقوق مادی ومعنوی این وبلاگ متعلق : به اکبر احمدی می باشد ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |