مقایسه صعودی(مقایسه کردن خود با افراد فرادست در مادیات)، پیامدهایی دارد که به طور مستقیم، بر سطح رضایت از زندگی تأثیر می گذارد. این پیامدها عبارت اند از:

یک. اندوه

مقایسه صعودی، شادی را از دل ها می رباید و لبخند را از لب ها می زداید. 
امام باقر(ع) می فرماید: 
هرکس به آنچه در دست دیگران است، چشم بدوزد، اندوه او طولانی می گردد و خشم او آرام نمی گیرد " 1 ". 
در این حدیث، به «طولانی شدن» حزن اشاره شده است. در حدیث دیگری، پیامبر خدا(ص) به «شدت» حزن پرداخته ، می فرماید: 
کسی که به آنچه در دست دیگران است، چشم بیندازد، اندوهش فراوان می شود و خشم او آرام نمی گیرد " 2 ".

دو. حسرت

کسی که مقایسه صعودی کند، فهرست بلندی از نداشته ها را برای خود تهیه می کند و به خاطر آنچه ندارد، پیوسته افسوس می خورد و کسی که پیوسته چنین باشد، همانند کسی است که می خواهد جان دهد. روزی جبرئیل(ع) بر پیامبر خدا(ص) نازل شد و گفت: ای پیامبر خدا، خداوند متعال بر تو سلام می فرستد و می گوید: بخوان: 
(بسم الله الرحمن الرحیم .« ولا تمدن عینیک الی ما متعنا به ازوجا منهم»... " 3 ". 
پس از نزول این آیه شریف، پیامرخدا(ص) به کسی گفتند این پیام را به گوش مردم برساند که: 
هرکس با ادب الهی تربیت نشود، از حسرت خوردن بر دنیا، نفسش به شماره می افتد " 4 ". 
مقایسه صعودی، آن قدر زندگی را بر انسان سخت می کند که گویی انسان در حال جان کندن است و در این شرایط نمی توان زندگی آرام و لذت بخشی را انتظار داشت.

ادامه مطلب