پيامبر و معصومان و حق تشريع
«و ما ءاتاكم الرّسول فخذوه و ما نهيكم عنه فانتهوا»(616) آيا پيامبر اسلامصلى الله عليه وآله و ائمه معصومينعليهم السلام حق دارند آنچه را كه مصلحت مىبينند، براى مسلمين قانون وضع كنند، هر چند وحى الهى نسبت به خصوص آن نازل نشده باشد؟ بى شك اين امر محال نيست، اما سخن در اين است كه آيا چنين امرى واقع شده و دلايل نقلى بر آن گواهى مىدهد يا نه؟ روايات فراوانى كه بعضاً صحيحه است، دال بر اين معناست كه خداوند تفويض امر به پيامبر و ائمهعليهم السلام كرده است و منظور از تفويض امر، حق قانونگذارى و تشريع است. در حديثى از امام باقرعليه السلام و امام صادقعليه السلام چنين مىخوانيم: «انّ اللّه تبارك و تعالى فوّض الى نبيّه أمر خلقه لينظر كيف طاعتهم ثم تلى هذه الآية: «و ما ءاتاكم الرّسول فخذوه و ما نهيكم عنه فانتهوا»»؛ خداوند متعال كار مردم را به پيامبرش تفويض كرد، تا بنگرد چگونه اطاعت مىكنند. سپس اين آيه را تلاوت كرد كه فرمود: هر آنچه را كه رسول خدا دستور مىدهد، بگيريد و به آن عمل كنيد و از هر چه شما را نهى مىكند، خوددارى كنيد.(617)
در برخى از اين روايات آمده است: بعد از اين تفويض، پيامبر قوانينى را تشريع فرمود. از جمله اين كه خداوند نماز را دو ركعت قرار داد و پيامبر در نمازهاى ظهر و عصر و عشا، دو ركعت و در نماز مغرب يك ركعت افزود و اين تشريع پيامبرصلى الله عليه وآله همسنگ فريضهى الهى است و عمل به آن نيز واجب است و نيز 34 ركعت، دو برابر فرايض، نافله قرار دارد. خداوند روزهى ماه رمضان را واجب كرد و پيامبر روزهى ماه شعبان و سه روز از هر ماه را مستحب كرد.(618) ضمناً از اين روايات استفاده مىشود كه خداوند اين مقام را به چند دليل به آنها داده است:
1 - بيان عظمت مقام آنان كه تشريع آنها همطراز تشريع خداوند است.
2 - امتحان مردم كه تا چه اندازه تسليم فرمان پيامبرند.
3 - خداوند آنها را مؤيد به روح القدس فرمود و از اين طريق به اسرار احكام الهى آشنا ساخته است.(619)
575) انبياء / 107.
576) توبه / 61.
577) الميزان / ج 9 / ص 317.
578) ضحى / 5.
579) نور الثقلين / ج 5 / ص 595.
580) توبه / 103.
581) بقره 157.
582) احزاب / 56.
583) احزاب / 56.
584) نور الثقلين / ج 4 / ص 374.
585) فتح / 29.
586) آل عمران / 159.
587) توبه / 73.
588) مائده / 54.
589) نساء / 135.
590) احزاب / 6.
591) نجم3 - 4.
592) نساء / 80.
593) آل عمران / 37.
594) قلم / 2.
595) نجم / 2.
596) اعراف / 60.
597) اعراف / 61.
598) كشف الاسرار / ج 3 / ص 658.
599) انشراح / 1.
600) تفسير كبير / ج 32 / ص 3.
601) توبه / 128.
602) احزاب / 46.
603) فرقان / 1.
604) اعراف / 65.
605) اعراف / 85.
606) توبه / 128.
607) كشف الاسرار / ج 3 / ص 667.
608) اسراء / 1.
609) الميزان / ج 13 / ص 9 ؛ نمونه / ج 12 / ص 9.
610) حجرات / 2 - 3.
611) صحيح / ج 3 / ص 123 ؛ نكتههايى از قرآن / ج 2 / ص 330.
612) انعام / 54.
613) نساء / 64.
614) اسراء / 79.
615) الميزان / ج 13 / ص 176.
616) حشر / 7.
617) كافى / ج 1 / ص 267.
618) كافى / ج 1 / ص 266.
619) پيام قرآن / ج 1 / ص 101.
نظرات شما عزیزان: