یک خاطره از دوران طلبگی و تبلیغی خود بفرمایید.

یادم می آید که یک ماه مبارک رمضان در جایی منبر می رفتم تا رسید به عید فطر. یادم هست در یکی از خطبه های نماز عید درباره رابطه بین والدین و فرزندان صحبت می کردم. در همان اثنا که داشتم مردم را توصیه می کردم به محبت و مهرورزی به فرزندانشان یک موقع دیدم یک پدری از صف جلو پا شد و رفت ته مسجد سمت بچه هایی که در آن انتها داشتند بازی و سرو صدا می کردند. ناگهان دیدم در همان حالی که من داشتم آن توصیه ها را می کردم این پدر یک سیلی محکم زد در گوش فرزندش و از همانجا بچه را با کتک از مسجد انداخت بیرون. حالا من هم حیرت زده مانده بودم که خطبه را ادامه دهم یا نه! آنجا بود که دیدم چه نفس حقی دارم!

 ببینید ما که تلاش می کنیم حرف قرآن و اهل بیت ع را به گوش مردم برسانیم در درجه اول باید سعی کنیم خودمان به آن عمل کنیم؛ دیگران هم که می شنوند سعی کنند به آن عمل کنند، نه اینکه فقط پای منبر بشینند و گوش دهند. نگاه تشریفاتی به منبر و وعظ و برگزاری مراسم دینی آفت بسیار بزرگی است که باید مراقب بود به آن گرفتار نشویم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: