عالم عندالله

« وَلا تَشتَروا بِعَهدِ اللهِ ثَمناً قَليلاً انِّما عِندَاللهِ هوَ خَيرٌ لَکُم ان کُنتُم تَعلَمون » پيمان خداوند را به بهاي اندک نفروشيد که فقط آنچه نزد خداست براي شما نيکو و پسنديده است ، اگر بدانيد( نحل/ 95)
از اين آيه شريفه بر مي آيد که پاسداري از پيمان فطري و ميثاق ملکوتي بهره اي عند الاهي نصيب انسان مي کند . به عبارت ديگر توفيق درک حضور عالم عندالله و برخورداري از بهره ي آن که همانا حيات طيبه است با التزام به گرايش فطرت ميسر مي گردد . عالم عندالله يا به تعبير بزرگان عرفان عالم « عنديت» . ويژگي هايي دارد که راه يافتگان به ان عالم ملکوتي نيز از اين ويژگي ها برخوردارند ويژگي هاي عالم عنديت در حقيقت شاخص هاي تمايز بهره ي عند الاهي با بهره ي اندک دنيايي است و مي توان آنها را خصوصيات حيات طيبه يا ويژگي هاي زنده شدگان به حيات طيبه دانست . مهم ترين نکته درباره ي عالم عنديت اين است که همان طور که خداوند محدود به زمان و مکان نيست محضر او و عالم عنديت نيز در بند اين امور نبوده و با پاسداري از عهد فطري و ميثاق ملکوتي درک آن و برخورداري از حيات طيبه امکان پذير است و به اين ترتيب مي توان جلال و جمال عالم عنديت را به تماشا نشست و در جوار قرب الاهي و جايگاه صدق در نور و سرور و سلامت و رحمت و نصرت و علم و کمال و کرامت نامتناهي حق تعالي پا ک زندگي کرد . علامه طباطبايي تصريح مي کنند که تقدم آن جهان بر اين دنيا زماني نبوده بلکه همراه آن و محيط بر آن است . بنابراين حيات طيبه برخلاف گمان بعضي از مفسران مخصوص پس از مرگ نيست و خير و بهره ي آن دنيا و آخرت را فرا مي گيرد . با درنگي در اشارات قرآني همه ي اين حقايق به روشني فهميده مي شود.