خداى متعال در كلام خود مى‏فرمايد:

قد افلح من زكيها و قد خاب من دسيها.

كسى كه خود را از آلودگيها حفظ كند رستگار است و آنكس كه بهر ناروائى نزديك شود بهدف خود يعنى به خوشبختى و رستگارى نخواهد رسيد⁵.

البته بايد دانست كه آنچه سعادت انسان و نيكبختى فرد و جامعه وابسته بآن است بكار بستن دستورات دينى است. تنها نامگذارى فائده ندارد زيرا آنچه كه ارزش دارد خود حقيقت است نه دعوى حقيقت؛ كسيكه خود را مسلمان مى‏خواند و با درون تيره و اخلاق پست و كردار زشتى كه دارد منتظر فرشته سعادت است مانند بيمارى است كه نسخه پزشك را در بغل گذاشته توقع بهبودى دارد و مسلماً با چنين فكرى به سرمنزل مقصود نخواهد رسيد.

خداى متعال در كلام خود مى‏فرمايد:

ان الذين آمنوا و الذين هادوا و النصارى و الصابئين من آمن بالله و اليوم الاخر و عمل صالحاً فلهم اجرهم عند ربهم.

از ميان كسانيكه مسلمان يا يهودى يا صائبى⁶ يا نصرانى ناميده مى‏شوند آنانكه براستى بخدا و روز قيامت ايمان آورده‏اند و كردار شايسته دارند پيش خدا داراى پاداش نيك خواهند بود⁷.
ممكن است تصور شود كه بنا بمضمون اين آيه كسانيكه بخدا و روز قيامت ايمان آورده‏اند و داراى عمل صالح هستند اگرچه همه پيغمبران يا بعضى از آنان را قبول نداشته باشند رستگار خواهند بود ولى بايد دانست كه در سوره نساء آيه 150 و 151 خداوند عالم كسانى را كه به پيغمبران يا به بعضى از آنان ايمان ندارند كافر دانسته است.

بنابراين كسى از ايمان خودش بهره‏مند خواهد بود كه بهمه پيغمبران ايمان آورده و داراى عمل صالح باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: