اتامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم وانتم تتلون الکتاب افلا تعقلون

آیا مردم را به نیکی (و ایمان به پیامبری که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت می‌کنید، اما خودتان را فراموش می‌نمایید با اینکه شما کتاب (آسمانی) را می‌خوانید! آیا نمی‌اندیشید؟ / سوره مبارکه بقره آیه 44در این آیه خطاب می‌شود که شما حتماً به حکم فطرت در یافته‌اید که مردم را به نیکوکاری و احسان در عبادات و حسن معاشرت با مردم فرمان دهید. و شما از سوی خدا مکلفید که مطابق فطرت (که ناخودآگاه به آن توجّه کرده و دیگران را به آن امر می‌کنید) عمل نمایید. برای شما جایز نیست که مردمان را به اجرای آن‌ها فرمان دهید و خویشتن آن امور را ترک کنید و با امتثال امر خدا، خودتان را اصلاح ننمایید. شما شایسته فرمان دادن نیستید، مگر اینکه نخست نفس خود را با برپایی نماز و دادن زکات و انجام رکوع با راکعان (به هر معنی که اطلاق شود)، اصلاح کنید، سپس، مردم را به اجرای آن‌ها فرمان دهید. زیرا زشت است مردم را به این مسائل فرمان داده خود را فراموش نمایید. به طور کلّی، در پیشگاه عقل و عرف، این امر ناپسندیده است. 2کتاب‌های تفسیر و حدیث و تاریخ را زیر و رو می‌کنم. خبری از من نیست. تمامشان شأن نزول آیه را ماجرای یهودیان مدینه می‌دانند؛ من اما خوب می‌دانم که این آیه را برای این روزهای من فرستاده ای. که باید به جای یهودیان خودم را بنشانم و روبروی کلمه های آیه بنشینم و با دست‌هایم بشمارم صدها باری را که به این و آن از خوبی گفتم و سر سوزنی خوبی نکردم. که چشم‌هایم را به روی  خودم بستم و چشم دوختم به کرده و ناکرده دیگران. که احسان، برایم حرف شیرینی بود برای گفتن و نه بیشتر. که ختم قرآن‌ها کردم بی‌آنکه بدانم انگشت اشاره‌ات را در سوره سوره‌ات به سوی من گرفته‌ای  و مخاطب آیه‌هایت من هستم.

 یادم باشد تو آیه‌هایت را برای  من ِ سال دو هزار و دوازده میلادی فرستاده‌ای.

1. ترجمه المیزان، تألیف علامه طباطبایی

2. ترجمه بیان السعاده فی مقامات العباده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: